Όταν έγινε γνωστό ότι θα έρθει ο υφυπουργός Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ στο Εργατικό Κέντρο, ο αντιδήμαρχος Άργους Νίκος Γκαβούνος καλούσε κόσμο από το fb σε αντισυγκέντρωση. Μεταξύ των συγκεντρωμένων ήταν δημοτικοί σύμβουλοι, ακόμα και ο Πρόεδρος της Τ.Ο. της Ν.Δ.
Αυτό που συνέβη στα στενά γύρω από το Εργατικό Κέντρο ήταν πρωτόγνωρο για μια μικρή πόλη στην οποία όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας…
Συριζαία δεν είμαι και βρέθηκα εκεί επειδή πληροφορήθηκα ότι φίλος δημοσιογράφος, καθυβρίστηκε. Λοιπόν, όχι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό, αλλά για μένα ήταν σοκαριστικό.
Πολύ γρήγορα και μόλις είδαν κάποιους από μας, ξέχασαν τα συνθήματα και τα «ή ταν ή επί τας» και τα «η Μακεδονία είναι ελληνική». Χέρια υψώθηκαν σε χυδαίες χειρονομίες.
Δεν άντεξα και πήγα κοντά. Πίσω από τη δύναμη της αστυνομίας που είχε υψώσει τείχος μπροστά τους, συμπολίτες, δημοτικοί σύμβουλοι και ο αντιδήμαρχος, με κόρνες με βρισιές αγοραίες, έβριζαν με λύσσα και εν χορώ.
Ένας όχλος με αφρισμένα στόματα χειρονομούσε απέναντι σε έναν άνθρωπο έχοντας ξεχάσει εντελώς τη Μακεδονία.
Όταν επέστρεψα και είδα τις φωτογραφίες σοκαρίστηκα ακόμα περισσότερο:
Το γεγονός της ενασχόλησής μου με το Κοινωνικό Παντοπωλείο Πολιτών είναι γνωστό στην πόλη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν κι ένας πρώην δικαιούχος του Παντοπωλείου… Άνθρωποι που τους έχεις απλώσει το χέρι, που τους έχεις στηρίξει κι όχι μόνο, με τρόφιμα αλλά και με την κουβέντα σου, που έχεις τρέξει κι έχεις γίνει «ζητιάνος» για να έχουν εκείνη τη ρημάδα την αξιοπρέπεια, ήταν ανάμεσα σε κείνα τα λυσσασμένα στόματα που έβριζαν χυδαία…
Και παρότι ξέρω τις πρακτικές τους τις πολιτικές και την κοινωνική τους συμπεριφορά δεν παύω να σοκάρομαι. Δε μπορώ να συνηθίσω τη βαρβαρότητα, την αλητεία και τη λύσσα τους.
Πολιτικές διαφορές μπορεί να έχουμε, αλλά δυσκολεύομαι να καταλάβω ότι ο επαγγελματίας που ψωνίζω στο μαγαζί του, ο γείτονας που λέμε μια καλημέρα, ο συμμαθητής μου, ανέχονται και υποστηρίζουν τέτοιες χειρονομίες. Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι γυναίκες επικροτούν και συμμετέχουν στο χυδαίο βρίσιμο μιας άλλης γυναίκας.
Τρεις από μας στοχοποιηθήκαμε προσωπικά. Και ξέρουμε το λόγο. Και αιτία, λόγος και αφορμή δεν είναι το Μακεδονικό. Στο Άργος ζούμε και ξέρουμε…
Ίσως εύκολα κάποιοι σκεφτούν ότι χτες έκαναν αντισυγκέντρωση άνθρωποι που έχουν διαλυθεί από τα μνημόνια, που έχουν εξαπατηθεί. Καμία σχέση…
Οι συγκεκριμένοι, απλοί πολίτες, δημοτικοί σύμβουλοι, ο αντιδήμαρχος, ήταν οι ίδιοι που καλούσαν τον κόσμο να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, που ψηφίζουν κόμματα μνημονιακά, που ποτέ δεν έχουν διαμαρτυρηθεί για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, που δεν έχουν πάρει ποτέ μέρος σε μια διαμαρτυρία κατά της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, που δεν έχουν υψώσει ανάστημα κατά των εργασιακών περικοπών. Και τέτοιου είδους διαμαρτυρίες έχουν γίνει ουκ ολίγες στην περιοχή.
Ήταν άνθρωποι ακραίοι που στο ένα χέρι κρατούσαν τη σημαία και με το άλλο χέρι ύψωναν το δάχτυλο. Το μεσαίο. Και πια, κανένας από όσους ζούμε εδώ, δεν είναι ανήξερος και ανυποψίαστος. Ούτε ένας.
