Επιχρωματισμός φωτογραφίας: argolika.gr
Δύο Λυγουριάτες με ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα της τοπικής ιστορίας, ο Γιάννης Σαρρής (Δραγώνας) και ο Βασίλης Μπιμπής αναφέρονται στη συμβολή των κατοίκων του Λυγουριού στην ανάδειξη των ιστορικών μνημείων της περιοχής.
Ο Γιάννης Σαρρής θυμάται διηγήσεις του πατέρα του όπου οι Λυγουριάτες με ημερομίσθιο 50 λεπτών την ημέρα έσκαβαν με ιδιαίτερη προσοχή την πλαγιά του λόφου για να βγει στο φως το θέατρο. “Mάλιστα, οι γυναίκες δεν χρησιμοποιούσαν εργαλεία ανασκαφής αλλά επί ώρες με τα νύχια τους ξεχώριζαν το χώμα από το μάρμαρο” αναφέρει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Ο Βασίλης Μπιμπής το 2003 είχε την επιμέλεια της αντιγραφής και καθαρογράφησης από το πρωτότυπο ενός συμβολαιογραφικού εγγράφου του 1879 (αριθμ. 250). Αφορούσε την παραίτηση δικαιωμάτων 40 κτηματιών του Λυγουριού υπέρ της Αρχαιολογικής Εταιρίας της Αθήνας για ανασκαφές στα χωράφια τους. Το αντίτιμο για την προσφορά τους ήταν να δημιουργηθεί ο σημερινός δρόμος Ναυπλίου – Λυγουριού.
Στο συμβόλαιο αναφέρεται:
Εν Λυγουρίω σήμερον την έκτην Αυγούστου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εβδομηκοστού ενάτου έτους (6-8-1879) και ημέραν Δευτέραν μ. μεσημβρίαν, ενώπιον εμού εν τω ενταύθα Δημαρχείω μεταβάντος και ενεργούντος Συμβολαιογραφικών υπηρεσίαν Συμβολαιογραφούντος Ειρηνοδίκου Επιδαύρου Νικολάου Διονυσιάδου κατοικοεδρεύοντος εις Νέαν Επίδαυρον, και των παρόντων δύο γνωστών μου. Ελλήνων πολιτών, ενηλίκων και ανεπίδεκτου εξαιρέσεως μαρτύρων Αναγνώστου Παπαγιαννοπούλου Δημογραμματέως και κατοίκου Διδύμου και προσωρινώς ενταύθα και Αργυρίου Γαλλανού μεταπράτου κατοίκου ενταύθα, εμφανισθέντες οι ωσαύτως μη εξαιρετέοι και ωσαύτως γνωστοί εις εμέ και τους μάρτυρας,
Γεώργιος Σιανιάς, Δήμαρχος Λήσης, Γεώργιος Δ. Λιάτας, Χρήστος Δ. Λιάτας, Αναστάσιος Σ. Μελάς, Γεωρ. Α. Δεληγιάννης, Παναγ. Α. Δεληγιάννης, Δημήτριος Γκάτζιος, Φώτιος Γ. Γκάτζιος, Κωνσταντίνος Γ. Γκάτζιος, Κωνσταντίνος Αίσωπος, Κωνσταντίνος Διδασκάλου, Σωτήριος Διδασκάλου, Αναστάσιος Διδασκάλου, Γεώργιος Καραμαδούκης, Γεώργιος Κ, Καψάλης, Ιωάννης Καλαματιανός, Ιωάννης Καυτάνης, Γεώργιος Κ. Λιάτας, Ιωάννης Δ. Γκάτζιος, Αθανάσιος Παπαθανασίου, Σωτήριος Σμυρλής, Ιωάννης Λ. Ιωάννου, Αλκιβιάδης Λ. Ιωάννου, Δημήτριος Λ. Ιωάννου, Αθανάσιος Μπιμπής, Γεώργιος Συμεών, Ιωάννης Συμεών, Νικόλαος Γ. Διακόπουλος, Γεώργιος Ρέμπελος, Παναγής Γκάτζιος, Γεώργιος Α. Καλούδης, Γεώργιος Δουράνος, Γεωρ. Κ. Καλούδης, Αριστείδης Στ. Καμπίτης, και Κωνσταντίνος Γ. Συμεών κάτοικοι πάντες ενταύθα και γεωργοκτηματίαι πλην του Γεωργίου και Χρήστου Δ. Διάτα όντων κτηματιών, Γεωργίου Δεληγιάννη, Ιωάννου Καλαματιανού και Αλκιβιάδου Λ. Ιωάννου, όντων παντοπωλών, ομολόγησαν εκουσίως και εν γνώσει τάδε:
ότι έχοντες εις την απεριόριστον κυριότητα και κατοχήν των εις διαφόρους θέσεις, ένθα υπάρχει το Ιερόν του Ασκληπιού κατά την περιφέρειαν της κωμοπόλεως Λυγουρίου του Δήμου Λήσης, ως υπάρχει εκείσε και τα εξής αρχαία, αμφιθέατρον, στάδιον, δεξαμεναί, θεμέλια ναών και λοιπαί αρχαιότητες, διάφορα κτήματα, ελαιόδενδρα και αχλαδιές, συνορευόμενα μεταξύ των και θέλοντες να ευκολίνωσιν την εν Αθήναις Αρχαιολογικήν Εταιρίαν εις τας μελετάς και έρευνας αυτής, χάριν της επιστήμης, παραχωρούσιν εις το Διοικητικόν Συμβούλιον της εν λόγω αρχαιολογικής εταιρίας, το δικαίωμα όπως ενεργήση, οίας νομίση καλόν να κάμη έρευνας και ανασκαφάς επί των κτημάτων αυτών, κατασκευάσει οδούς δι’ αυτών, παραπήγματα, οικήματα, και ό,τι άλλο προς εργασίαν χρήσιμον, παραιτούμενοι παντός δικαιώματος χορηγουμένου αυτοίς κατά τον περί αρχαιοτήτων νόμον επί των ανακαλυφθησομένων αρχαιοτήτων, άτινα παραχωρούντες εις την Αρχαιολογικήν Εταιρίαν, ως και πάσης αποζημιώσεως δια τας τυχόν γενομένας εδαφικάς μεταβολάς επί των κτημάτων ή κατάληψιν δι’ ανέγερσιν παραπηγμάτων ή άλλην αιτίαν. Εάν όμως αι εργασίαι της ειρημένης εταιρίας απαιτήσουσιν και την εκρίζωσιν ελαιοδένδρων τινών εκ των ανωτέρω εστίν υπόχρεος εις την αποζημίωσιν αυτού εξεβρισκομένης δια πραγματογνοιμοσύνης.
Εδήλωσαν δε οι ανωτέρω συμβαλλόμενοι, ως αντάλλαγμα της προσφοράς των κτημάτων αυτών, εύχονται ίνα το Διοικητικόν Συμβούλιον της ειρημένης εταιρίας ενεργήση τον καθαρισμόν του εκείσε αμφιθεάτρου, όπερ απειλείται από πυρκαϊάν, ένεκα των αναπτυχθέντων θάμνων, εξ ων αι βαθμίδες αυτού εισίν αφανείς προς δε να κατασκευάσει αμαξωτήν οδόν εκ Ναυπλίου εις το Ιερόν Ασκληπιού.
Το συμβολαιογραφικό έγγραφο παραίτησης δικαιωμάτων υπέρ της Αρχαιολικής Εταιρίας
Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο φύλλο 207 της εφημερίδας “Τα Αργολικά”, τον Ιούνιο του 2012
Διαβάστε ακόμη: Όταν ο Παναγής Καββαδίας έφερε στο φως το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
