Γράφει ο Κωνσταντίνος Π. Καραμπής,
μέλος του Τοπικού Συμβουλίου και τ. πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ανυφίου
Είμαστε 3 χρόνια και κάτι, από τότε που η «Επόμενη Μέρα» έλαβε τη σκυτάλη από τους πολίτες, ώστε να πορευτεί και να εκτελέσει το αυτοδιοικητικό πρόγραμμά της. Τρία χρόνια πέρασαν και είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα.
Θα μπορούσαν πολλά να ειπωθούν, ευκαιριακά, για το νερό, τα απορρίμματα, τα δημοτικά τέλη, τα σχολικά κτήρια, τους χώρους άθλησης κά. Κάθε πράγμα όμως στον καιρό του, και οι ασφαλτοστρώσεις Αύγουστο.
Οι ασφαλτοστρώσεις λοιπόν, το μοναδικό αντικείμενο της παρέμβασης. Μια παρέμβαση η οποία παραδόξως δεν θα καυτηριάσει καθόλου το έργο, αυτό άλλωστε είναι ένα τεχνικό κομμάτι το οποίο θα πρέπει να κριθεί από τους υπεύθυνους. Οι πολίτες θα το δουν στην πράξη ή και μέσα από τον απολογισμό πεπραγμένων της κοινοτικής και της δημοτικής αρχής, τον οποίο σκέπτομαι να συντάξω.
Ο δήμος Ναυπλιέων μετά από καιρό ουσιαστικής αδράνειας στα πέριξ του κέντρου, με αφορμή κάποιες εθιμοτυπικού χαρακτήρα ασφαλτοστρώσεις, τις παρουσιάζει ως άθλο.
Κατ’ εμέ, είναι υψηλού ρίσκου και προκλητικό το να πανηγυρίζει κάποιος για ένα έργο σε μια περιοχή, τη στιγμή που 300 μέτρα παραπέρα υπάρχει μια γειτονιά, η οποία αν δεν έχει προτεραιότητα εργασιών, είναι σίγουρα αποκλεισμένη από το σύνολο της υπόλοιπης κοινότητας.
Η αποκλεισμένη αυτή περιοχή έχει 5 οικίες, με ένα μέσο όρο ηλικίας των μόνιμων κατοίκων να ανέρχεται στα 70 έτη – οι κάτοικοι αυτοί, πληρώνουν δημοτικά τέλη αδιαμαρτύρητα και αδίκως.
Αυτό που τους παρέχουμε είναι μόνο ο «φωτισμός». Καθαριότητες με την ευρεία έννοια και κάδος απορριμμάτων, ανύπαρκτα. Το τελευταίο, διότι ο κοινόχρηστος αυτός δρόμος, είναι χειρότερος και από καρόδρομο. Έτσι η πρόσβαση στο συγκεκριμένο σημείο είναι αδύνατη τόσο για τους επισκέπτες πόσο δε μάλλον για το απορριμματοφόρο. Η περιοχή αναφοράς, τα Καφανταρέικα.
Θα μπορούσε κάποιος, δικαιολογημένα, να μου θέσει το ερώτημα, αν όσο ήμουν πρόεδρος μερίμνησα σχετικά και τι ακριβώς έκανα…
Η εν λόγω περιοχή είχε συμπεριληφθεί στο επιχειρησιακό πρόγραμμα 2011-12-13-14. Είχαν γίνει δύο απόπειρες να παρθούν έξτρα αποφάσεις, οι οποίες δεν τελεσφόρησαν και αυτό με ευθύνες της αποκεντρωμένης διοίκησης – πρόσφατα, ενέργησα και εκτέλεσα παίρνοντας ομολογουμένως υψηλό ρίσκο εκτελώντας τις διαταγές των ν.3852/10 άρθρα 67 παρ. 2, 85 & 90 παρ. 3 και ν.3463/2006 άρθρο 95 παρ. 2. Λαμβάνοντας με αυτό τον τρόπο την απόφαση με αριθ. Πρωτ. 87-07/03/2016, αυτό, πάρα τις αυθαίρετες σκέψεις των ελεγκτικών οργάνων του γραμματέα της Τ.Κ. και λοιπών, οι οποίες αφορούν στο διαδικαστικό, το οποίο να σημειωθεί εδώ, έχει τις ευλογίες της εισαγγελίας εφετών και πρωτοδικών Ναυπλίου.
Αυτό που έχω να προτείνω στη δημοτική αρχή, είναι να βοηθήσει οριζόντια τους πολίτες, χωρίς αποκλεισμούς. Είναι άδικο αγαπητοί μου, το να βλέπετε γηραιούς ανθρώπους να διανύουν μεγάλες για την ηλικία τους αποστάσεις, για να πετάξουν έστω, μια σακούλα απορριμμάτων. Είναι άδικο, σήμερα, εν έτη 2017, να μη τους παρέχουμε μια αξιοπρεπή διαβίωση, όπως στην αναφερόμενη περίπτωση συμβαίνει.
Υ.γ.: Αναμένω λύση.
Κωνσταντίνος Π. Καραμπής
Μέλος Τοπικού Συμβουλίου / τέως Πρόεδρος Τοπ. Κοινότητας Ανυφίου
