Η Ελλαδική κοινωνία έμαθε, στη μεταπολιτευτική δημοκρατική της διαδρομή, να αντιδρά με εκπλήξεις σε όσα την εμποδίζουν να αναπτυχθεί ομαλά όπως οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές αστικές δημοκρατίες. Κι αφού η έκπληξή της κατακάτσει συνεχίζει αμέριμνη την πορεία της. Έχοντας για τα καλά αφομοιώσει τη σημασία της προικοδότησής της από τον πολιτικαντισμό του «μέσου» για να κάνει τις δουλειές της, επινοεί με εξαιρετική ευρηματικότητα «πατέντες», ώστε να παρακάμπτει διοικητικά, οικονομικά και, κυρίως, ηθικά εμπόδια και να… ευημερεί! Κατά καιρούς σκάει ένα μικρό σκάνδαλο, απολύτως ενδεικτικό της νεο-ελληνικής ευρηματικότητας, παθαίνει σοκ, αναρωτιέται «μα που πάμε πια ως κοινωνία;» και συνεχίζει αμέριμνη ποτίζοντας το δέντρο της πατέντας ώστε να έχει να πορεύεται όπως θα έγραφε ο Τσιφόρος.
Αντιγράφω από την είδηση (12-9-2017) της «Καθημερινής»: « Κατάντια! Σε ελληνικό πανεπιστήμιο –το Πατρών– συνελήφθησαν 106 φοιτητές να έχουν αντιγράψει την ίδια εργασία, και ουδείς…ενοχλήθηκε για τον πυρήνα του προβλήματος. (…)Ειδικότερα, 106 φοιτητές τον Ιούνιο κατέθεσαν την ίδια εργασία στο μάθημα «Δυναμικά Μαθηματικά Υποδείγματα» στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Καθώς έγινε αντιληπτή η αντιγραφή, η γενική συνέλευση του τμήματος αποφάσισε να τιμωρήσει τους αντιγραφείς, αποκλείοντάς τους από την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Στη συνέλευση, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ετάχθη κατά της απόφασης, όπως και, κατά πληροφορίες, η ΠΑΣΠ. Ωστόσο, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ζήτησε με ανακοίνωση την άρση της ποινής, αφού «σε περίοδο βαθιάς κρίσης, η απαγόρευση συμμετοχής φοιτητών στην επαναληπτική εξεταστική του Σεπτεμβρίου αποτελεί ακραία κίνηση, η οποία θα έχει τραγικές συνέπειες για την ομαλή συνέχεια των σπουδών των παραπάνω φοιτητών».
Ουδείς ενοχλήθηκε για τον πυρήνα του προβλήματος, σημειώνει σωστά σχολιάζοντας την είδηση ο Απ. Λακασάς! Αλλά ποιος να ενοχληθεί;
Ποιος ενοχλήθηκε για την απίστευτη υποβάθμιση σπουδών και πτυχίων; Σε λίγο για ένα εξάμηνο οδοκαθαριστή θα χρειάζονται δυο γλώσσες και μεταπτυχιακά!
Ποιος ενοχλήθηκε για το γεμάτο με «επιχειρήσεις πανεπιστημιακής υποστήριξης», διαδίκτυο που αναλαμβάνουν να εκπονήσουν για σας από μια απλή εργασία μαθήματος μέχρι ένα διδακτορικό;
Ποιος ενοχλήθηκε από τις απίθανες πατέντες των «αργειακών χόκεϋ επί χόρτου» ώστε να τσιμπάνε ανενόχλητα 2000 μόρια στις πανελλήνιες οι «αθλούμενοι μαθητές»;
Ποιος ενοχλήθηκε τόσα χρόνια για τις απίστευτες τριτοκοσμικές διαδικασίες ανάδειξης στελεχών στην διοίκηση, την εκπαίδευση, κλπ;
Ποιος ενοχλήθηκε που δεν λαμβάνει κανείς στα σοβαρά υπόψη τις βεβαιώσεις σπουδών της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης στην οποία φοιτά κανείς με επιλογή και με έξοδα της ίδιας της Πολιτείας;
Ποιος υποψήφιος ενοχλήθηκε για τη σύνθεση της επιτροπής που θα τον αξιολογήσει;
Ποιος ενοχλείται που ακόμη και σήμερα οποιαδήποτε σκέψη αξιολόγησης παρουσίας και έργου εξοργίζει τους μαστόρους της πατέντας;
Ποιος πολίτης, συνδικαλιστής ή προϊστάμενος ενοχλείται όταν κάποιος υπάλληλος «πατάει» το συνάδελφό του για να του πάρει τη θέση με πολιτικάντικη πατέντα;
Ποιος ενοχλείται όταν εκείνος που χρησιμοποιεί δόλιους τρόπους για να αναρριχηθεί σε κάθε επίπεδο, δίνει δημόσια μαθήματα περί ηθικής, αξιοκρατίας, και χρηστής διοίκησης;
Ποιος ενοχλείται ……. Ουδείς ενοχλείται!
Το είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής λίγο πριν αποχωρήσει από τη θέση του: η μεγάλη πλειοψηφία βρίσκει ένα μικρό λογαριασμό μέσα σ’όλα αυτά για να βολεύεται. Μπορεί να δηλώνει κάτοχος πτυχίων που δεν έχει! Μπορεί να ανταλλάσσει τη θέση του με μια άλλη. Μπορεί να ωφελείται από προνομιακές μεταχειρίσεις σε σχέση με έναν απλό πολίτη. Μπορεί να κάνει χρήση, με άλλα λόγια, της πλούσιας γκάμας πατεντών που θέτει στη διάθεσή του ο πολιτικός του πάτρωνας. Γιατί δηλαδή να ενοχληθούμε από τη θέση που διατύπωσε η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΠ για την άρση της τιμωρίας των φοιτητών που έδωσαν την ίδια «φτιαγμένη» εργασία; Διαβάστε την ξανά! Δεν είναι ένα συγκινητικό κείμενο σε μια χώρα που ο λαός της στενάζει κάτω από τη μπότα των δανειστών; Ολόιδιο εξάλλου θα έγραφε κάθε φοιτητική παράταξη ενάντια στην ακραία τακτική καταπάτησης βασικών δικαιωμάτων όπως η αντιγραφή, η πληρωμένη ερευνητική εργασία κλπ. Ολόιδια θα ήταν και η αντιμετώπιση από τους πολιτικούς τους πάτρωνες κάθε χρώματος.
Πάντως, δε νομίζετε πως είναι πέρα για πέρα άδικο για εκείνον που έγραψε την εργασία στα «Δυναμικά Μαθηματικά Υποδείγματα», να πληρωθεί μόνο από έναν και να χρησιμοποιηθεί η εργασία από 106; Πώς να ορθοποδήσει έτσι η ιδιωτική πρωτοβουλία; Πώς να ξεκινήσει η ανάπτυξη;
