Στις 4 Απριλίου, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Αδέσποτων Ζώων, η υπεύθυνη της ομάδας Αργολίδας από τις Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων (ΖΩ.Ε.Σ.) Αλίκη Λαμπράκη βρέθηκε στο «Νέο Σχολείο» στη Δαλαμανάρα και επί δύο ώρες ενημέρωσε τους μαθητές και τις μαθήτριες του Γυμνασίου για τα αδέσποτα ζώα παρουσιάζοντας παράλληλα βίντεο. Ακολούθησε μια εποικοδομητική συζήτηση με τα παιδιά.
Οι ΖΩ.Ε.Σ. στα δύο χρόνια της ύπαρξής τους κάνουν ενημερωτικές εκδηλώσεις σε σχολεία αλλά και άλλους φορείς (συλλόγους, αθλητικά σωματεία κλπ) που συχνάζουν παιδιά και έφηβοι, με σκοπό να τους ευαισθητοποιήσουν για τα ζώα και το περιβάλλον.
Στην Αργολίδα υπεύθυνη ομάδας είναι η Αλίκη Λαμπράκη και ο επιστημονικός σύμβουλος ο κλινικός ψυχολόγος Αλέξανδρος Μουσούρος. Την ιδέα για να δημιουργηθούν οι ΖΩ.Ε.Σ. είχε η εκπαιδευτικός και εκπαιδεύτρια σκύλων Κατερίνα Παπαποστόλου, η οποία συνεχίζει να συντονίζει τη δράση, σε όλη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο.
Οι ΖΩ.Ε.Σ. καλούν όσους Αργολιδείς (εκπαιδευτικούς ή άλλους πολίτες) επιθυμούν να βοηθήσουν στο έργο της ενημέρωσης των παιδιών και των εφήβων για τα ζώα να επικοινωνήσουν με τις υπεύθυνες:
Παπαποστόλου Κατερίνα 6972852898 [email protected]
Λαμπράκη Αλίκη 6976026723 [email protected]
Facebook
Τι μας είπαν οι υπεύθυνοι
Κατερίνα Παπαποστόλου (εκπαιδευτικός – εκπαιδεύτρια σκύλων)
Ημαθία, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Άρτα, Λευκάδα, Δήμος Σιντικής, Μεσσηνία, Μυτιλήνη, Άργος, Χανιά… όλοι μαζί ταυτόχρονα με μια φωνή για αυτή την τόσο σημαντική μέρα κραυγής. Γιορτή δεν είναι! Είναι αφύπνιση όλων εκείνων των κοιμισμένων συνειδήσεων που βλέπουν το κακό μπροστά στα μάτια τους και δε μιλάνε…..και όλων εκείνων των αδιάφορων των τάχα φοβικών με τα ζώα! Αυτές οι δήθεν φοβίες σας τα φυλάκισαν στα άθλια κυνοκομεία, αυτές μετατράπηκαν σε φόλες και τα δηλητηρίασαν, σε όπλα και τα σκότωσαν, σε κλωτσιές και πέτρες που τα χτύπησαν. Ζήσατε ποτέ με τη μυρωδιά του θανάτου στα πνευμόνια σας πίσω από τα κάγκελα, με την ελπίδα να σβήνει μέρα τη μέρα……ακούσατε ποτέ το ουρλιαχτό ενός πλάσματος όταν αργοπεθαίνει από ανθρώπινα χέρια……είδατε ποτέ σας σκύλο να κουρνιάζει στο κλουβί του και να αρνείται τροφή και νερό και να ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ γιατί τον παράτησε ο τάχα κηδεμόνας του;……Εμείς ως Ζω.Ε.Σ. θα αλλάξουμε τον κόσμο. Με το παράδειγμα μας! Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους τους εθελοντές που και σήμερα είπαν με μια κραυγή «Μπροστά μας η Διώνη και όλα μηδενίζονται..!» Δε σταματάμε να αγωνιζόμαστε!15 σχολεία μέσα σε μια μόνο μέρα!!!!
Αλίκη Λαμπράκη
«4 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων…
Ημέρα Κραυγής, όχι γιορτής…
Γι’αυτό οι Ζω.Ε.Σ. έστησαν ένα μαραθώνιο ενημερώσεων σε όλη την Ελλάδα!
15 σχολεία το πρωί της Τρίτης άνοιξαν τις πόρτες τους, και μας υποδέχτηκαν.
Εκατοντάδες παιδιά άνοιξαν την καρδιά τους και αφουγκράστηκαν, μοιράστηκαν μαζί μας τις σκέψεις τους, ενημερώθηκαν, προβληματίστηκαν…
Ημαθία, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Άρτα, Λευκάδα, Δήμος Σιντικής, Μεσσηνία, Μυτιλήνη, Άργος, Χανιά!
Ένα τεράστιο ευχαριστώ από την καρδιά μου για την πρόσκληση και τη φιλοξενία στο Νέο Σχολείο, στην κ. Νατάσα Τζαβάρα, το διευθυντή του γυμνασίου κ. Α. Σωτηρόπουλο, καθώς και τη γραμματέα του σχολείου.
Τα παιδιά εξαιρετικά, κάναμε μια πολύ ωραία κουβέντα, δακρύσαμε, γελάσαμε, συζητήσαμε, και όλοι μαζί από αύριο βάζουμε ένα ακόμα λιθαράκι στην αλλαγή των ζωοφιλικών δεδομένων στην Ελλάδα!
Με όραμα και στόχο να ξυπνήσουμε όλες εκείνες τις κοιμισμένες συνειδήσεις που βλέπουν το κακό μπροστά στα μάτια τους και δε μιλάνε, εμείς θα ενώνουμε τις φωνές μας και τις καρδιές μας και θα πολεμάμε κάθε μορφή βίας απέναντι σε όλες τις ανυπεράσπιστες ψυχές, μέχρι να αδειάσει και το τελευταίο κλουβί σε αυτόν τον τόπο!»
Αλέξανδρος Ν. Μουσούρος (Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής)
Η ενημέρωση ως βασικό στοιχείο – εργαλείο της αλλαγής και νέας μάθησης. Το μέλλον του κάθε τόπου, βασίζεται και ανήκει στα παιδιά των επόμενων γενιών. Είναι βασικό λοιπόν να εξαλειφθούν οι όποιες προκαταλήψεις, αναφορικά με ανώτερους και κατώτερους ανθρώπους, πόσο μάλλον και οι διαστρεβλωμένες πεποιθήσεις, ότι τα ζώα δεν έχουν δικαιώματα. Τα πάντα ξεκινούν από εμάς και καταλήγουν σε εμάς. Δηλαδή, το αν θα υπάρχουν αδέσποτα και θα πληθαίνουν, έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιμετωπίζει μία κοινωνία το θέμα απόκτησης και «χρήσης» κατοικίδιων. Από εμάς εξαρτάται λοιπόν να διδάξουμε στα παιδιά, ότι ένα κατοικίδιο έχει ανάγκες, αισθάνεται και βασίζεται στην ανθρώπινη παρουσία. Επίσης, το πώς θα εξελιχθεί αυτή η συμβίωση, εξαρτάται και πάλι από το πόσο θα επενδύσουμε σε αυτή τη σχέση, αναπτύσσοντάς τη και ισχυροποιώντας τη. Με σημείο αναφοράς την εξειδίκευσή μου στην Κλινική και Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία, υπάρχει πολύ μεγάλη ομοιότητα αναπτυξιακά και εξελικτικά στη διαπαιδαγώγηση ενός κουταβιού, με ένα ανθρώπινο βρέφος. Όπου πάντα αναφερόμαστε σε κάλυψη βασικών αναγκών ανάλογα το αναπτυξιακό στάδιο, και επίσης ρεαλιστικών απαιτήσεων δικών μας αντιστοίχως. Ναι, υπάρχει λύση και βρίσκεται στις επόμενες γενιές. Ενημερώσου σωστά και διέδωσέ το!
