Απεβίωσε, μετά από σκληρή και απέλπιδα μάχη γα τη ζωή του, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, μία από τις πρωταγωνιστικές μορφές της νέωτερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. Ο Κ. Στεφανόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή, πλήρης ημερών, την Κυριακή στις 23:18 σε ηλικία 90 ετών.
Ο Κωστής Στεφανόπουλος νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», με σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού, από την Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου.
Το Σάββατο 19 Νοεμβρίου η υγεία του παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση. Σε ανακοινωθέν που εξέδωσε το νοσοκομείο, ο θεράποντας ιατρός Αντώνιος Δημητρακόπουλος, τομεάρχης Παθολογικού Τομέα του «Ερρίκος Ντυνάν», και διευθυντής του Γ΄ Παθολογικού Τμήματος, ανακοίνωσε ότι ο κ. Στεφανόπουλος, εισήχθη στο Νοσοκομείο, «με εμπύρετο και σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια. Κλινικά και απεικονιστικά διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αμφοτερόπλευρη πνευμονία εξ΄ εισροφήσεως» και συμπλήρωσε ότι: «Παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, η κλινική του εικόνα βαίνει επιδεινούμενη με ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών συστημάτων».
Ποιος ήταν ο Κ. Στεφανόπουλος
Ο Κωστής Στεφανόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1926 και ήταν γιος του Δημήτριου Στεφανόπουλου, δικηγόρου και πολιτικού, και της Βρισηίδας Φιλοπούλου, κόρης του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Φιλόπουλου.
Από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από την παλαιά πατρινή οικογένεια Πράτσικα και ήταν ανιψιός των Ανδρέα, Χρήστου και Κούλας Πράτσικα καθώς και του Διονυσίου Τσερώνη, δημάρχου Πατρέων. Στα νεανικά του χρόνια ήταν αθλητής της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, αρχικά στον ανεξάρτητο σύλλογο Κολυμβητικός Όμιλος Γλυφάδας και από το 1949 στον Αχιλλέα Πατρών.
Ο Κωστής Στεφανόπουλος φοίτησε στο Γυμνάσιο Πατρών, στη συνέχεια σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 μέχρι το 1975 άσκησε ενεργό δικηγορία ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.”
“Πολιτικός βίος”
Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1958 με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1964. Μετά την πτώση της δικτατορίας εντάχθηκε στο νεοσύστατο τότε κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Εξελέγη μαζί της βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του 1974 και συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υφυπουργός Εμπορίου. Σε επακόλουθους κυβερνητικούς μετασχηματισμούς ανέλαβε Υπουργός Εσωτερικών από το Νοέμβριο του 1974 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1976 και Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (Σεπτέμβριος 1976 – Νοέμβριος 1977).
Στις εκλογές του 1977 επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας και ανέλαβε Υπουργός Προεδρίας της κυβέρνησης από το 1977 έως το 1981, αρχικά υπό τον Καραμανλή και στη συνέχεια υπό τον Γεώργιο Ράλλη. Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση του 1981 ο Στεφανόπουλος επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας αλλά το κόμμα του έχασε τις εκλογές από το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ. Η ήττα οδήγησε στην παραίτηση του Ράλλη από την αρχηγία του κόμματος. Στη Βουλή που σχηματίστηκε από τις εκλογές διετέλεσε Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής ομάδας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Ήταν υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία της ΝΔ αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ.
Ο Αβέρωφ παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1984, ως συνέπεια της ήττας της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1984, και στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν ο Στεφανόπουλος διεκδίκησε για άλλη μια φορά χωρίς επιτυχία την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ηττημένος αυτή τη φορά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ύστερα από τις βουλευτικές εκλογές του 1985 και την επανεκλογή του ως βουλευτής Αχαΐας αποχώρησε από το κόμμα μαζί με 9 άλλους βουλευτές και στις 6 Σεπτεμβρίου 1985 ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ). Σχολιάζοντας την αποχώρηση ο Αβέρωφ είπε την παροιμιώδη φράση: «Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος».
Ο Στεφανόπουλος εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του Ιουνίου 1989, ενώ παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος αυτού μέχρι τον Ιούνιο του 1994, όταν η ΔΗΑΝΑ ανέστειλε τη δράση της, καθώς δεν κατόρθωσε να εκπροσωπηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ενόψει των προεδρικών εκλογών του 1995, ο Στεφανόπουλος προτάθηκε ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης. Με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στις 8 Μαρτίου 1995, κατά την τρίτη ψηφοφορία, με 181 ψήφους, ως ο πέμπτος Πρόεδρος Δημοκρατίας μετά τη μεταπολίτευση του 1974 και την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
