Μπορεί η εντυπωσιακή εμφάνιση της να ξεγελάει, όμως πρόκειται για ζώο της θάλασσας, κνιδόζωο.
Tα Κνιδόζωα περιλαμβάνουν τα κοράλλια, τις ύδρες, τις μέδουσες και τις θαλάσσιες ανεμώνες. Κάποια από αυτά είναι εδραία είδη (π.χ. ύδρες, κοράλλια) που προσκολλώνται σε βραχώδες υπόστρωμα (βενθικά είδη), κάποια κινούνται (π.χ. μέδουσες), ενώ κάποια άλλα, όπως οι θαλάσσιες ανεμώνες, είναι κατά βάση εδραία, αλλά μπορούν να μετακινηθούν, όταν είναι αναγκαίο.
Τα Κνιδόζωα, είναι απλοί πολυκύτταροι θαλάσσιοι οργανισμοί, θεωρούνται λίγο πιο εξελιγμένα από τους Σπόγγους, επειδή τα κύτταρά τους είναι οργανωμένα σε ιστούς, οι οποίοι διευθετούνται ακτινωτά και χαρακτηρίζονται από την παρουσία εξειδικευμένων κυττάρων στην επιδερμίδα τους (κνιδοκυττάρων) που περιέχουν τη νηματοκύστη. Η νηματοκύστη περιέχει ένα νημάτιο σα μαστίγιο που εκτινάσσεται μετά από μηχανικά ή χημικά ερεθίσματα και εκκρίνει τοξικές ουσίες που χρησιμεύουν για ακινητοποίηση της λείας τους ή για άμυνα. Το σώμα τους είναι σακκοειδές-κυλινδρικό και αποτελείται από δύο στοιβάδες κυττάρων:Την εξωτερική στοιβάδα ή εξώδερμα (ectoderm) και την εσωτερική στοιβάδα ή ενδόδερμα (endoderm). Μεταξύ τους παρεμβάλλεται ένα άμορφο ζελατινώδες στρώμα, η μεσογλοία (mesogloea), μ’ ένα υποτυπώδες νευρικό δίκτυο. Στο εσωτερικό σχηματίζεται μια κοιλότητα, η γαστρική κοιλότητα (enteron) με πτυχωμένα εσωτερικό τοίχωμα έτσι ώστε να σχηματίζονται κατακόρυφες μεσεντέριες πτυχές. Η γαστρική κοιλότητα έχει μόνο ένα άνοιγμα το στόμα, το οποίο επίσης χρησιμεύει και σαν έδρα. Το στόμα περιβάλλεται από ακτινωτά διαταγμένες κεραίες για σύλληψη της τροφής.
Οι θαλάσσιες ανεμώνες είναι ζώα και ζουν κοντά στις ακτές.Λίγα είδη ζουν σε πιο βαθιά νερά και πάρα πολύ λίγα σε ανοιχτά νερά, διαβιούν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, εξαρτώνται δε άμεσα από τη θερμοκρασία και την ποιότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος του. Μεγαλύτερη ποικιλομορφία εμφανίζουν στις τροπικές θάλασσες. Είναι σαρκοφάγα ζώα ,αλλά επειδή δεν μπορούν να μετακινούνται πάρα πολύ εύκολα, εξαρτώνται απ’την τροφή που θα μπλεχτεί στα εκτεταμένα πλοκάμια τους ή στο περιστόμιο τους.Το θύμα που πιάνεται ναρκώνεται πρώτα με την ενέργεια των κνιδοφόρων κυστεών τους και μετά προωθείται με το στόμα στη γαστρική κοιλότητα για πέψη.Το τμήμα της τροφής που δεν χωνεύεται αποβάλλεται από το στόμα.Οι ανεμώνες είναι πολύ λαίμαργα ζώα και καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες τροφής,μεγαλώνοντας πολύ γρήγορα.Όταν συμβαίνει να στερούνται τροφής, ο όγκος τους μικραίνει μέχρι σχεδόν αφανισμού, χωρίς ωστόσο τα ζώα να χάνουν το σχήμα τους. Οι μικρές θαλάσσιες ανεμώνες τρέφονται κυρίως με πλαγκτόν, ενώ οι μεγαλύτερες από αυτές μπορούν να συλλάβουν και να φάνε μεγαλύτερες λείες, μέχρι και ψάρια. Όποιο ψάρι ακουμπήσει τα πλοκάμια της θα παραλύσει και θα ακινητοποιηθεί.
Μέσα στις θαλάσσιες ανεµώνες ζει όµως το ψάρι κλόουν, µε το οποίο έχει αναπτυχθεί τέτοια συµβιωτική σχέση που όχι µόνο δεν επηρεάζεται από τις τοξίνες αλλά καθαρίζει και την ανεµώνη τρώγοντας τα υπολείµµατα της τροφής της. Αυτό το ψάρι εκκρίνει ένα ειδικό υγρό που τα τσιμπήματα της ανεμώνης δεν αντιδρούν πάνω του. Το ψάρι – κλόουν βρίσκει καταφύγιο μέσα στα πλοκάμια της ανεμώνης για να μην το φάνε τα άλλα ψάρια και αυτό «ανταμείβει» την ανεμώνη προσελκύοντας άλλα ψάρια.
Mία από τις μεγαλύτερες σε μέγεθος θαλάσσιες ανεμώνες της Μεσογείου, η Cerianthus membranaceus, xαρακτηρίζεται από ποικίλους χρωματισμούς, και συναντάται σε αμμώδη, αλλά και σε βραχώδη υποστρώματα, σε εισόδους σπηλιών, όπου προσπαθεί να αποφύγει το έντονο φως.
Στη νότια Ιταλία και Ισπανία η ανεμώνη Anemone sulcata καταναλώνεται ως λιχουδιά. Το σύνολο των ζώων, μαρινάρεται σε ξύδι, στη συνέχεια επικαλύπτεται με αραιό χυλό αλευριού και τηγανίζεται σε ελαιόλαδο. Σε εμφάνιση και υφή μοιάζει με τις κροκέτες , με έντονη γεύση θαλασσινών.
